Het gastenseizoen 2017 ligt achter ons en het zal vele Italiëgangers niet zijn ontgaan dat we een hele warme en droge zomer hebben gehad, die al vroeg inzette en tot ver in het najaar voortduurde. Misschien wel de warmste ooit gemeten. Allemaal warmtefronten uit Afrika met beeldende namen als Lucifero (Lucifer uit de hel) en Caronte (Charon, die andere uit de onderwereld). Het hield lang aan: tot bijna eind oktober konden we in onze kortebroek rondlopen! Dat was dan wel weer lekker.

Van de likeuren die we de laatste jaren serveren is limoncello toch de meest favoriete bij onze gasten. Dat klopt ook wel, want zelfgemaakt en ijskoud geserveerd uit de vriezer is het een heerlijk drankje. Koop maar eens een fles in de supermarkt en je proeft meteen het verschil. Ook vinden we de smaak veel beter als de limoncello is gemaakt van onze eigen citroenen. Het afgelopen jaar hingen er heel veel citroenen aan onze boompjes en konden we een flink aantal liters likeur maken. Toch hebben we besloten er een paar citroenboompjes bij te kopen. Het is leuk je eigen oogst te hebben, er heerlijke likeur van te kunnen maken, en de geelbegroeide boompjes zien er mooi uit.

Onze honden werden in juni verrast met Poes, een nieuwe speelmakker. Nou ja, speelmakker is niet het juiste woord. Poes wil gewoon spelen, maar zij negeren het beest gewoon. Dan hebben ze er ook geen last van. Dat is niet altijd gemakkelijk, zeker niet als Poes zich voordringt bij hun etensbakken. Het is vermakelijk om te zien hoe zo’n beestje zonder schroom uiteindelijk de baas is. We hebben er in ieder geval een leuke huisgenoot bij en een goede muizenverjager!

We hadden ons er al helemaal op ingesteld ook dit jaar geen olijfolie te hebben. In september nog een controle gedaan bij de bomen en tot de conclusie gekomen dat we weer, net zoals vorig jaar, pech zouden hebben. Wat schetste onze verbazing toen de schapenboer eind oktober kwam vragen of we nog wilden komen plukken! Na een flink aantal dagen werken en een oogst die minder groot was dan we gewend waren, zijn we naar de frantoio gegaan met 460 kilo olijven. De opbrengst olie bleek wel heel hoog te zijn: 87 kilo. Toch nog heel onverwachts eigen olijfolie. Dat is dus leuk en lekker!

We hebben ook in dit gastenseizoen heel wat uren in de keuken doorgebracht om een lekker Italiaans diner klaar te maken. Zoals gebruikelijk neemt Jan Pieter de anti-pasti, het eerste gerecht (il primo) en het tweede gerecht (il secondo) voor zijn rekening en Joep het nagerecht (il dolce). Ook in dit kerstmenu hebben we gekozen voor gerechten, die dit jaar bij ons aan tafel zijn geserveerd. Ze zijn lekker in de zomer, maar ook tijdens de kerst, als het buiten regent of vriest en het overal koud is, behalve aan tafel.
Het menu bestaat uit een ‘secondo’ en een ‘dolce’: een stoofschotel van rundvlees met gremolata, met als bijgerechten een Noorditaliaanse pompoenpuree met amaretti, en een gerecht uit Toscane van witte bonen met olijfolie. Voor de vegetariërs is er een groentestoofschotel met hazelnoten. Overigens: als ‘anti-pasti’ kun je natuurlijk altijd wat crostini maken.
Het recept van Coppa Oreste, mascarponeroom met amaretti en een scheutje amaretto, komt van een restaurant uit Modena. Met wat kleine aanvullingen staat dit heerlijke nagerecht inmiddels al heel wat jaren op ons menu.
Eigenlijk mag een lekkere ‘primo’ ook niet ontbreken. Daarom voor de tweede kerstdag het recept van ‘mezze maniche rigate’ (kortemouwtjespasta) met zalm en mascarpone. Weliswaar is deze ‘primo’ al eerder beschreven in een van onze nieuwsbrieven, maar blijkbaar nooit opgenomen geweest op onze website. Omdat het dit jaar een veelgevraagd recept was, geven we hem jullie gewoon voor de tweede keer.
Buon appetito.